Norbaitetaz hizketan ari garela, pertsona huraxe gu gauden tokian agertzen denean erabiltzen dugu esaera hau. Hara! Zezena aipatu, eta hantxe agertu!
Esaera erabiltzen trebatzeko, ekarrizketa batzuk prestatu ditugu klasean. Hemen dituzu entzungai:
Zezena aipatu, eta hantxe agertu! 01
Zezena aipatu, eta hantxe agertu! 02
Zezena aipatu, eta hantxe agertu! 03
Hemen dituzue grabazioen transkripzioak:
Zezena aipatu, eta hantxe agertu! 01
—Aupa, Joxemi!
—Aupa, Bane! Zer, pasatu zaizue festondoa?
—Bai, baina ni ez nintzen hainbeste pasatu, primeran jaiki nintzen igandean.
—Zure lagunak ez du gauza bera esango, ezta? Kriston aitzurra harrapatu zuen eta!
—Bai, bai, uf! Ez du gogoratzen egin zuenaren erdia ere!
—Mahi gainean dantzan ibili zela ere ez?
—Kar, kar! Ez, ez.
—Hara, begira; zezena aipatu eta hantxe agertu!
Zezena aipatu, eta hantxe agertu! 02
—Aupa, Eduardo, zer moduz?
—Ongi! Zer, pote bat hartuko dugu?
—Bai, primeran, gainera gauza bat proposatu nahi dizut.
—A, bai? Esan.
—Zer iruditzen zaizu datorren larunbatean sagardotegi batera joatea?
—Ostras, oso ideia ona iruditzen zait. Eta zergatik ez diogu esaten Joni? Sagardotegi batera joateko irrikitan dago eta.
—To, zezena aipau, eta hantxe agertu. Kaixo, Jon!
—Kaixo!
Zezena aipatu, eta hantxe agertu! 03
—Silbia, badakizu Xabi ezkondu egin dela? Atzo kontatu zigun.
—A, bai! Ba ote! Ez dut sinisten! Ba udan komentatu zigun, ezkonduz gero pote batzuk hartzera gonbidatuko gintuela.
—Aupa, Joxepa!
—Begira; zezena aipatu, eta hantxe agertu!
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina